Χαλκιδική
Από τους πλέον τουριστικούς τόπους της χώρας, γεμάτος πολυσύχναστους παραθεριστικούς οικισμούς, παραδοσιακά χωριά, μαγευτικές παραλίες και καταπράσινα (παρά τις συχνές πυρκαγιές) βουνά.
Η χερσόνησος της Χαλκιδικής βρίσκεται στα νότια της πόλης της Θεσσαλονίκης και καταλήγει σε τρεις επιμέρους δακτυλοειδείς χερσονήσους (πόδια): την Κασσάνδρα, τη Σιθωνία και τον Άθω. Συνορεύει B με τη Θεσσαλονίκη, ενώ A βρέχεται από το Στρυμονικό κόλπο, N από το Aιγαίο πέλαγος και Δ από το Θερμαϊκό κόλπο. Ανάμεσα στις τρεις χερσονήσους σχηματίζονται οι μεγάλοι κόλποι της Κασσάνδρας (Τορωναίος) και του Αγίου Όρους και Α ο μικρότερος της Ιερισσού. Η Χαλκιδική γενικώς πήρε το όνομά της από την πόλη Χαλκίδα της Εύβοιας, η οποία αποίκησε την περιοχή κατά τον 8ο και 7ο αι. π.Χ. Το μεγαλύτερο μέρος του ομώνυμου νομού είναι ορεινό ή ημιορεινό, με λίγες πεδινές εκτάσεις προς τα παράλια και πλούσιο θαλάσσιο διαμελισμό, ενώ και οι τρεις χερσόνησοι είναι κατάφυτες. Εκτός από τις περίφημες παραλίες της, παγκοσμίου φήμης είναι το Σπήλαιο των Πετραλώνων στο εσωτερικό του οποίου βρέθηκε κρανίο αρχανθρώπου.